Γνωριζόμαστε με τις Νέες Ατρομήτου περιμένοντας να τις ξαναδούμε (Νο1)

Οι Νέες Ατρομήτου μένουν σπίτι. Ακολουθούν πιστά τις οδηγίες της επιστημονικής κοινότητας και δεν σταματούν να ονειρεύονται με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την επόμενη ημέρα της μεγάλης νίκης της ανθρωπότητας και του τερματισμού της διεθνούς καραντίνας.

Πάμε να τις γνωρίσουμε καλύτερα, όσο παρατείνεται η προσμονή μας να τις παρακολουθήσουμε ξανά από κοντά.

Ονομάζομαι Κατερίνα Κουκουλοπούλου. Γεννήθηκα στις 25 Μαΐου του 2005 και είμαι 15 ετών. Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σε ηλικία 6 ετών στον Ήφαιστο για να ακολουθήσει ο Άγιαξ Ιλίου, πάντα με τα αγόρια. Ο επόμενος ποδοσφαιρικός σταθμός ήταν η οικογένεια του Ατρομήτου και φέτος κλείνω 8 χρόνια στην αγκαλιά της.

Αγαπώ το ποδόσφαιρο και θέλω να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ στις τάξεις του. Άμεσος στόχος είναι η στελέχωση της γυναικείας ομάδας και η ανέλιξη με το εθνόσημο στο στήθος από τα μικρότερα κλιμάκια στην εθνική γυναικών.

Και οι εκπαιδευτικές μου προσδοκίες παραμένουν αθλητικές. Όνειρό μου να σπουδάσω προπονητική στη Σχολή Επιστήμης, Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Σ.Ε.Φ.Α.Α).



“Είμαι η Σταυρούλα Σεφεριάδη. Γεννήθηκα στις 24 Ιανουαρίου του 2002 και όσο με θυμάμαι οι εικόνες έχουν πάντα μέσα τους μια ποδοσφαιρική μπάλα!

Ξεκίνησα από την πρώτη δημοτικού στον Ολυμπιακό Αφιδνών, ο οποίος μετά από κάποια χρόνια μετονομάστηκε σε Άρσεναλ Αφιδνών.

Από τη Δευτέρα Λυκείου μέχρι σήμερα αγωνίζομαι στις Νέες Ατρομήτου και θα ήθελα να συνεχίσω όσα περισσότερα χρόνια μπορώ σε αυτή τη μεγάλη οικογένεια. Να εξελιχθώ μέσα από τις τάξεις της, να γίνω μέλος της γυνακείας ομάδας και να είμαι αποδοτική για το σύνολο και τις συμπαίκτριές μου.

Εκτός από το ποδόσφαιρο που είναι στις βασικές προτεραιότητες, στόχος μου είναι να ακολουθήσω εκπαιδευτικά την Παιδαγωγική κατεύθυνση”.

Ονομάζομαι Αναστασία Γκουγκούση. Γεννήθηκα τον Ιούνιο του 2003 και στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου θα έχω κλείσει τα 17 μου χρόνια.

Η καθημερινή ενασχόλησή μου με το ποδόσφαιρο άρχισε πριν από περίπου έξι (6) χρόνια σε ομάδα με αγόρια στο Paradise. Μετά τα τρία πρώτα χρόνια, με παρότρυνση του προπονητή μου εντάχθηκα στον Ατρόμητο, στις τάξεις του οποίου συνεχίζω τα αθλητικά μου όνειρα.

Δεν ξέρω αν θα μας δοθεί η ευκαιρία στην Ελλάδα να ζήσουμε την επαγγελματική εποχή του γυναικείου ποδοσφαίρου, αλλά προσωπικά δεν θα πάψω να αγωνίζομαι προς αυτή την κατεύθυνση, προσβλέποντας φυσικά στην εθνική μας ομάδα.

Ούτως ή άλλως θα συνεχίσω να αγωνίζομαι έστω και ερασιτεχνικά, παράλληλα με την εκπαιδευτική μου στόχευση στον τομέα της Διατροφολογίας.



Τις Νέες Ατρομήτου υποστηρίζει η επιχείρηση ΑρτοΖαχαροπλαστικής – Catering “ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ” του Γιώργου Κουφόπουλου.

Ο κ. Κουφόπουλος στηρίζει έμπρακτα τα γυναικεία τμήματα του Ατρομήτου, ενώ μετέχει και ως Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. στις Νέες Ατρομήτου



Είμαι η Κατερίνα Ιωάννου. Γεννήθηκα στις 14 Οκτωβρίου του 2005 και ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο την τελευταία πενταετία. Τα πρώτα μου βήματα στο ποδόσφαιρο τα έκανα στην ποδοσφαιρική Ακαδημία του Αγίου Ιεροθέου παίζοντας με αγόρια, σε ηλικία 9-10 ετών, ωστόσο ήξερα ότι ήταν ένα ξεκίνημα με ημερομηνία λήξης.

Έκτοτε είμαι στις Νέες Ατρομήτου, έχοντας ήδη ζήσει μία άνοδο από τη Γ’ εθνική στην πρώτη μας σεζόν σε εθνική κατηγορία στη Β’ εθνική που βρισκόμαστε φέτος. Θα συνεχίσω το ποδόσφαιρο, με στόχο να αγωνιστώ σε υψηλό επίπεδο, παράλληλα με την υλοποίηση του ονείρου μου, να εργαστώ ως Αρχιτέκτονας.

Ονομάζομαι Μικαέλα Ρόζα. Γεννήθηκα το 2003 και ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο εδώ και πέντε χρόνια.

Ξεκίνησα φυσικά παίζοντας με αγόρια και η πρώτη μου ομάδα ήταν ο Αίμος Πετρούπολης, σε ηλικία 9-10 ετών. Στην οικογένεια του Ατρομήτου εντάχθηκα μετά από τέσσερα (4) χρόνια, ενώ είχα σταματήσει για 2 χρόνια τις προπονήσεις.

Τα εκπαιδευτικά όνειρα είναι συνυφασμένα με την Γυμναστική Ακαδημία και πιθανότατα την προπονητική. Ως εναλλακτικό πλάνο στο μυαλό μου είναι οι σπουδές στην Ψυχολογία και Εγκληματολογία.

Όπως και να ‘χει όμως, το ποδόσφαιρο θα είναι πάντα ένα κομμάτι της ζωής και καθημερινότητάς μου, όσο μακριά κι αν καταφέρω να φτάσω”.

Συνεχίζεται…

To be continued

  • Το αφιέρωμα υποστηρίζει ο φωτογραφικός φακός του Σεραφείμ Βλασσόπουλου

Leave a Reply