May I have a cup of tea please?

Γράφει ο… Αλάδωτος. Βέρος Περιστεριώτης και κουσκουσιάρης μέχρι τα μπούνια.

Φίλε μου έχω άσχημα μαντάτα. Ναι, σε σένα το λέω που από χθες τα μεσάνυχτα έχεις πάρει σβάρνα τα σόσιαλ μύδια και σκορπάς τον εμετούλη σου σε όλους τους διαδικτυακούς “it’s coming home”, μιλούν δεν μιλούν εγγλέζικα, έστω και σπαστά.

Ο original “it’s coming home” και όχι τα μη αναγνωρισμένα παραρτήματα όπου γης και πατρίς, δεν σε ακούει. Δεν σε βλέπει καν. Μπορεί να είστε ακόμη και στο ίδιο δωμάτιο, αλλά δεν υπάρχεις.

Μπορείς να παραφράσεις κουβέντες του για να τον πικάρεις, μπορείς να διασκευάσεις τραγούδια του για να τον χλευάσεις, μα ό,τι κι αν κάνεις θα παραμείνεις πάντα απαρατήρητος.

Δεν θα καταφέρεις να λογομαχήσει μαζί σου. Απευθύνει τον λόγο μόνο στους ομοίους του και θα αυτοσαρκαστούν με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο επί γης, τέτοιο που δεν μπορείς να φανταστείς ούτε στα πιο έκφυλα όνειρά σου.

Ξέρεις γιατί ο -πιθανότατα Εγγλέζος- τηλεσκηνοθέτης επέμενε να σου δείχνει τις φάτσες των ηττημένων και όχι των νικητών, λεπτά ολόκληρα μετά το τέλος της διαδικασίας των πέναλτι; Για να αναζητάς μάταια ένα κλαμμένο πρόσωπο. Αντ’ αυτού είδες μόνο απόγνωση, για το γεγονός ότι θα συνεχίσουν από σήμερα το πρωί να μετρούν μέρες, μήνες, χρόνια μακριά από το τρόπαιο του Euro.

Αλλά ακόμη κι αν το είχαν σηκώσει, δεν θα άλλαζε και τίποτε. Από σήμερα το πρωί θα μετρούσαν μέρες, μήνες, χρόνια μακριά από το Mundial. Και θα το καλούσαν κι αυτό να επιστρέψει σπίτι.

Δεν έχει λόγο να βάλει τα κλάμματα ο original “it’s coming home”, παρά μόνον εάν ανεβάσει δέκατα η βασιλομήτωρ. Δεν του το βγάζεις από το μυαλό ότι αγοράστηκε σε τιμή ευκαιρίας με 100 εκατ. ευρώ ο Μαγκουάιρ, ενώ πιστεύει ακράδαντα ότι ο Στέρλινγκ αξίζει τουλάχιστον 180.

Ο original “it’s coming home” πανηγυρίζει βαριεστημένα την κατάκτηση του Champions League, εάν δεν συνδυάστηκε με το τρόπαιο της Premier League. Θεωρεί την Eurovision μία απλή audition για το εγγλέζικο “The Voice”, ενώ το κρίσιμο Eurogroup για το μέλλον της Ευρώπης έπαιζε στα δελτία ειδήσεων μετά τα Eco news και πριν τον καιρό.

Γιατί Ευρωπαίος είσαι εσύ. Ο Εγγλέζος είναι Εγγλέζος και τέλος. Ο Εγγλέζος πάντα θα καμαρώνει για το ποδόσφαιρο, θα το θεωρεί δικό του και θα το προσμένει στο σπίτι. Κι ας είναι σκοτσέζικο, όπως και το ουίσκι εξάλλου.

Τουλάχιστον για το ουίσκι έχει βρει υποκατάστατο, αντί απλώς να το οικειοποιηθεί. Γι αυτό και όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ρωτάει “May I have a cup of tea, please?”…

Δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω, απλά να σε προετοιμάσω ότι δεν θα δεις κάτω από τον εμετούλη σου τα εκατό χιλιάδαι likes που προσδοκούσες, δεν θα τον συντροφεύουν καρδούλες και mother-care και θα μείνει αριθμητικά πίσω από τον τελευταίο πόλεμο ευχών για τα γενέθλιά σου.

Καλημέρα συμπολίτη μου κι ας είσαι και από 18-25. Εγώ κακίες δεν κρατάω. Νιώθω κάπως, δεν λέω, αλλά μέχρις εκεί. Ξέρετε πώς πέθαναν οι τελευταίες Πόντιες ιερόδουλες; Αυτοκτόνησαν όταν έμαθαν ότι οι άλλες πληρώνονται. Ε, κάπως έτσι είμαστε κι εμείς που κάναμε τσάμπα το εμβόλιο.

Τώρα θα μου πεις ρε Αλάδωτε θα έσωνες την παρτίδα με ένα 150άρι; Ε, όχι, γι’ αυτό σου λέω, μέχρι εκεί, δεν είμαι και του θανατά. Απλά για το γαμώτο. Αν και δεν είναι 150. Αν το σπάσεις σε δύο εταιρίες, με το μπόνους κατάθεσης γίνεται 300, για να τα λέμε όλα…

Μ’ αρέσει πάντως που ο χάπι τράβελερ πρωθυπουργός κουνούσε μέχρι χθες το δάκτυλο στη νεολαία και την έλεγε “κακομαθημένη στην κουλτούρα των επιδομάτων”. Ρε μπαγάσα, επίδομα εμβολιασμού, ούτε ο Αντρέας δεν έδωσε, με το παλιό ΠΑΣΟΚ το ορθόδοξο! Ρε σατανά, έσπασες όλα τα ρεκά (Μπαμπινιώτης / το ρεκόρ / τα ρεκά)!

Anyway, που λέμε και στο βορεινό το Περιστέρι. Όλα καλά και ανθηρά. Στεριανός ο καιρός.