Αναστασόπουλος (Τεχν.. Διευθ. Ηρακλή): “Να αναδείξουμε τα δικά μας παιδιά”
Μετά από έντεκα χρόνια στο προπονητικό επιτελείο του Α.Ο. Περιστερίου, ο Σάκης Αναστασόπουλος ανέλαβε φέτος την τεχνική διεύθυνση της ποδοσφαιρικής Ακαδημίας του Ηρακλή, από τα τμήματα υποδομής του οποίου ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, αγωνιζόμενος επί σειρά ετών και στο αντρικό τμήμα!
Από τότε μέχρι σήμερα βέβαια έχουν αλλάξει πολλά, αλλά η σχέση του με το ΕΑΚ Ηφαίστου παρέμεινε σχεδόν καθημερινή, αφού είναι το γήπεδο στο οποίο αγωνίζονται και τα τμήματα του Ομίλου ως γηπεδούχα.
Πλέον περνά σ’ αυτό το μεγαλύτερο μέρος του απογεύματος προετοιμάζοντας τη νέα αγωνιστική περίοδο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
“Το ταξίδι στον κόσμο των Ακαδημιών αρχίζει το 2010 στον Α.Ο. Περιστερίου, με την Κ14, τότε παμπαιδικό. Έντεκα χρόνια αργότερα, με τα περισσότερα από αυτά στην Κ16 του Ομίλου, επέλεξα τον δρόμο της ανανέωσης και συμφώνησα με τον Ηρακλή Περιστερίου να αναλάβω την τεχνική διεύθυνση της ποδοσφαιρικής του Ακαδημίας.
Σημειολογικά δε και σε αυτή την αφετηρία ξεκινώ με την Κ14 του συλλόγου. Μεγάλο σχολείο για μένα αποτέλεσε η συνεργασία μου ως βοηθός με τους κ.κ. Τάπραντζη και Σάσσαλο στην πρώτη ομάδα, ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι στην Δ’ εθνική, έστω κι αν η ενασχόλησή μου με τις υποδομές σχεδόν μονοπωλεί τον χρόνο μου”.
Είπες για πολλά χρόνια στην Κ16. Δεν σου αρέσει να ακολουθείς την ηλικιακή ομάδα με την οποία δουλεύεις;
“Στην Κ18 ήταν ο Γιάννης Λιβαθινός, οι ώρες προπόνησης της Κ16 με εξυπηρετούσαν ως προς τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις και είχα εξοικειωθεί με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις, εντός κι εκτός γηπέδου, των συγκεκριμένων ηλικιών, όντας πλέον πιο χρήσιμος θέλω να πιστεύω.
Είχα και κάποια μικρότερα τμήματα Κ12, Κ10, αλλά σταθερή ενασχόληση και αγωνιστικό τμήμα ήταν το Κ16”.
Φέτος Κ14. Είναι ένα κομβικό τμήμα στην εξελικτική διαδικασία της Ακαδημίας;
“Σίγουρα. Είναι το τμήμα στο οποίο πέρα από την ατομική τεχνική, μπαίνουν στην προπόνηση τα πρώτα κομμάτια τακτικής. Μην ξεχνάμε ότι η δεύτερη ηλικία του κλιμακίου έρχεται από το 9Χ9 για να παίξει 11Χ11 και χρειάζεται δουλειά στην αντίληψη του χώρου και στην τοποθέτηση μέσα στο γήπεδο.
Νομίζω ότι μετά από έναν χρόνο στην Κ14 το παιδί δείχνει εάν έχει τα εχέγγυα και τη θέληση να προχωρήσει ή όχι. Είναι σπανιότερες οι περιπτώσεις που αλματώδεις μεταβολές στον σωματότυπο διαψεύδουν την πρώτη εκτίμηση.
Από κει και πέρα, οι Κ16 και Κ18 θα είναι με τον Αργύρη Πούλο, που εκτός από προπονητής είναι πολύ καλός γυμναστής και οι συγκεκριμένες ηλικίες μετά από την πολύμηνη αποχή λόγω της πανδημίας θέλουν μια πολύ προσεκτική προσέγγιση και διαχείριση”.
Συζητώντας για κομμάτια που δουλεύονται προπονητικά σε κάθε ηλικιακό κλιμάκιο, πώς ακριβώς θα λειτουργήσει η τεχνική διεύθυνση των υποδομών στο προπονητικό σκέλος;
“Θα υπάρχει ένας γενικός μπούσουλας ως προς το τι θέλουμε σε κάθε ηλικία ανά μήνα. Φυσικά κάθε προπονητής θα έχει τις δικές του προπονητικές μονάδες με τις οποίες θεωρεί ότι θα εκπληρωθούν οι γενικοί στόχοι. Δεν θα υπάρξει ποτέ παρέμβαση στον τρόπο προπόνησης, θα υπάρξει φυσικά έλεγχος για το αποτέλεσμα”.
Ο Ηρακλής παραδοσιακά συμμετέχει σε όλα τα πρωταθλήματα υποδομής της ΕΠΣΑ, ανεξαρτήτως ποιότητας, ποσότητας έμψυχου δυναμικού ανά κλιμάκιο. Αλλάζει κάτι πάνω σ’ αυτό;
“Σίγουρα τα πρωταθλήματα της ΕΠΣΑ είναι στην κορυφή των προτιμήσεων και συλλόγων και παιδιών και γονιών, χωρίς να υποτιμώ άλλες διοργανώσεις που χρόνο με τον χρόνο προσπαθούν να πλησιάσουν το επίπεδο, αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα στη διαθεσιμότητα γηπέδων.
Προσωπικά δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει όλα τα τμήματα να αγωνίζονται ντε και καλά στις δοργανώσεις της Ένωσης. Πιστεύω ότι θα πρέπει τα παιδιά να δοκιμάζονται σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, αλλά σύμφωνο με τη δυναμικότητα του τμήματος. Όλα λοιπόν είναι υπό εξέταση.
Ζούμε σε δύσκολες εποχές, τα παιδιά εισπράττουν το άγχος της οικογένειας να ανταπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις, δεν θέλουμε η άθλησή τους να είναι πεδίο περαιτέρω προβληματισμών, τύπου “είμαι ή δεν είμαι καλός”, “παίζω ή δεν παίζω πολύ”. Θέλουμε οι ώρες προπόνησης και αγώνων να είναι στιγμές εκτόνωσης της πίεσης της καθημερινότητας και όχι περαιτέρω συσσώρευσης”.
Δηλαδή είναι θέμα ανταγωνιστικότητας…
“Όχι με τη στενή έννοια. Εξάλλου ο Ηρακλής είχε πάντα ανταγωνιστικά τμήματα, ιδιαίτερα στα μεγάλα ηλικιακά κλιμάκια. Αποτελεί έναν ελκυστικό προορισμό για τα παιδιά, αξιοποιεί τα δικά του ταλέντα εξ ου και ο μεγάλος αριθμός γηγενών ποδοσφαιριστών στο αντρικό τμήμα.
Θα έλεγα ότι αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι να υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον ώστε τα παιδιά να εξελίσσονται χωρίς πισωγυρίσματα και απογοητεύσεις. Ο Ηρακλής δεν είναι ομάδα με παραδοσιακά πλούσιες διοικήσεις, είναι όμως ομάδα που αναδεικνύει τα παιδιά του και δίνει ευκαιρίες σε όσους ξέρουν να τις διεκδικούν.
Κι εγώ από την Ακαδημία του Ηρακλή ξεκίνησα και έπαιξα για χρόνια στην αντρική ομάδα. Αυτός ήταν ο στόχος του Ηρακλή, αυτός ήταν και παραμένει ο στόχος ο δικός μου και των ανθρώπων της διοίκησης με τους οποίους έχω καθημερινή επαφή”.
Τι αλλάζει άμεσα στην Ακαδημία;
“Θα ανακοινωθούν στον χρόνο που θα είναι πλήρως δρομολογημένα. Μπορώ όμως να σας δώσω την γενική κατεύθυνση του σχεδιασμού μας. Για παράδειγμα θα υπάρχει πλέον υποστήριξη της ομάδας σε ό,τι αφορά στην ιατρική φροντίδα που οφείλουμε στους νεαρούς ποδοσφαιριστές μας και ήδη εξειδικεύουμε τους αξονες της συνεργασίας με όμιλο παροχης ιατρικών υπηρεσιών.
Επιπλέον στηρίζουμε πολλά στο κομμάτι της εκγύμνασης τόσο εντός προπονητηρίου, όσο και σε γυμναστήριο με το οποίο είμαστε ήδη σε συζητήσεις.. Τις επόμενες ημέρες περιμένουμε προπονητικό υλικό το οποίο έχει ήδη παραγγελθεί, για το κομμάτι της ενδυνάμωσης που αφορά κυρίως τα μεγάλαη ηλικιακά κλιμάκια και το οποίο θα επιμεληθεί ο καθ’ ύλην αρμόδιος, Αργύρης Πούλος.
Το μόνο που ζητάμε είναι να μας επιτραπεί να δουλέψουμε όπως θέλουμε, χωρίς τους περιορισμούς και τα αποτρεπτικά μέτρα που ζήσαμε τα δύο προηγούμενα χρόνια εξαιτίας της πανδημίας”.
Η διαθεσιμότητα ωρών προπόνησης καλύπτει τις απαιτήσεις του σχεδιασμού;
“Βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας, δεν πρέπει να είμαστε αχάριστοι, είναι ικανοποιητικές, όχι σε απόλυτο βαθμό. Ενώ είναι ένα πολύ καλό γήπεδο, υπάρχουν πολλές ομάδες και είναι λογικό τα πράγματα να στριμώχνονται από ένα σημείο και μετά.
Η διοίκηση θα προσπαθήσει για το καλύτερο δυνατό, υπάρχει ήδη ένα σχέδιο στην περίπτωση που η αριθμητική δύναμη της Ακαδημίας υπερβεί τις διαθέσιμες ώρες προπόνησης, αλλά αυτό θα το δούμε στην πορεία και μετά την ολοκλήρωση των εγγραφών”.
Η σχέση συλλόγου – γονέων;
“Εδώ θα αλλάξουν αρκετά πράγματα. Είμαι άνθρωπος που ζητάω πάντα από τους γονείς να είναι συνργάτες στην εξέλιξη των παιδιών τους. Θέλω να γνωρίζω πράγματα που απασχολούν τα παιδιά εκτός γηπέδου, όχι μόνο για τα βοηθήσω όπου μπορώ, αλλά κυρίως για να διαχειρίζομαι σωστά τον ψυχισμό τους.
Δεν γίνεται να κριτικάρεις ένα παιδί για απουσίες από την προπόνηση, έλλειψη συγκέντρωσης ή αδιαφορία και να αγνοείς κάτι που το βασανίζει στην καθημερινότητά του. Δηλαδή την ίδια ώρα που σηκώνει έναν… Σταυρό, εσύ να του κάνεις Γολγοθά και την προπόνηση.
Μέσα από τις γραμμές είμαστε οι προπονητές. Έξω από αυτές θέλω να είμαστε φιλαράκια, με το θάρρος να συζητήσουμε τα πάντα. Θα υπάρχουν τακτικές συναντήσεις με τους γονείς ως τμήματα, όπως θα υπάρχουν και ιδιωτικές συζητήσεις όταν ως Ακαδημία διαπιστώνουμε κάτι που πρέπει να γνωρίζει ο γονιός.
Αν συνεργαστούμε όσο αρμονικά μπορούμε, τότε να είναι όλοι σίγουροι ότι θα καταφέρουμε το μέγιστο δυνατό. Πείτε με υπεραισιόδοξο, ακόμη και αιθεροβάμονα, αλλά εγώ πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε και στο τέλος θα μιλάμε για μία ομάδα που σε επίπεδο υποδομών μπορεί να κάνει την διαφορά”.
