Μάρκου: “Για τον Α.Ο.Περιστερίου απαγορεύεται να μην ονειρεύεται
Από την Ακαδημία στην προεδρία, δύο χρόνια δρόμος για τον Σπύρο Μάρκου, που είναι πλέον ο διάδοχος του Νίκου Αναστασόπουλου στον προεδρικό θώκο του Α.Ο. Περιστερίου.
Ο γονιός που ανέλαβε πριν από δύο χρόνια την ποδοσφαιρική Ακαδημία του Ομίλου και κέρδισε την αναγνώριση όλων για την αδιάκοπη δουλειά του στις υποδομές, αισθάνεται ως “τυπικά πρώτος μεταξύ ίσων”, μέσα σε μια παρέα που τον ενέπνευσε με το πάθος της για τον Όμιλο, για να βρίσκεται εδώ που βρίσκεται.
Πάμε να τον γνωρίσουμε:
“Τα τελευταία δύο χρόνια ήμουν υπεύθυνος Ακαδημίας και στο διοικητικό συμβούλιο του Α.Ο. Περιστερίου. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχα οποιαδήποτε ανάμειξη ή συμμετοχή, αν και ως γονιός βοηθούσα όποτε και με όποιο τρόπο ήταν αυτό εφικτό.
Και παρ’ ότι γενικά δεν ήμουν εξοικειωμένος με τον ρόλο του παράγοντα, υπήρξαν άνθρωποι μέσα στο διοικητικό συμβούλιο, που έβγαζαν καθημερινά τόσο πάθος για τον Όμιλο όπως για παράδειγμα η οικογένεια Πλέστη, ώστε μέσα μου πλέον έμοιαζε ως απόλυτα φυσική εξέλιξη να συνεχίσω να βρίσκομαι ανάμεσά τους, ακόμη κι από τη θέση του προέδρου”.
- Τη διετή θητεία σου στην Ακαδημία συνοδεύουν καλά λόγια και θετικά σχόλια. Πώς την κρίνεις απολογιστικά;
“Μπορεί η πρώτη ομάδα να κερδίζει χρόνο στην καθημερινότητά μου, αλλά η Ακαδημία δεν θα χάσει ούτε δευτερόλεπτο ενασχόλησης.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη διετία έγινε πολύ καλή δουλειά σε επίπεδο υλικοτεχνικής υποδομής στο γήπεδο στην Τσαλαβούτα και αυτό δεν θα γινόταν χωρίς την αμέριστη συμπαράσταση της Δημοτικής Αρχής και του Δημάρχου, Ανδρέα Παχατουρίδη, προσωπικά.
Έχουν αναβαθμίσει το σύνολο των αθλητικών εγκαταστασεων στην πόλη και ήταν τώρα η σειρά του προπονητηρίου στην Τσαλαβούτα να δεχθεί κάποιες παρεμβάσεις σε θέματα που μας ταλαιπώρησαν αφάντστα τα τελευταία χρόνια, όπως είναι ο ηλεκτροφωτισμός, η αποχέτευση, αλλά και τύποις υποδεέστερα, όπως η πτυσσόμενη εξέδρα για να μπορούν οι γονείς να παρακολουθούν τις προσπάθειες των παιδιών τους”.
- Με βάση την αγωνιστική παρουσία του αντρικού τμήματος στο τελευταίο πρωτάθλημα, δεν φαίνεται να απαιτούνται και πάρα πολλές κινήσεις για τη χρονιά που έρχεται. Ισχύει;
“Αυτό δειχνει η εικόνα με την οποία ολοκληρώσαμε την κουτσουρεμένη φετινή χρονιά, αλλά πριν μιλήσουμε αναλυτικά με τον κ. Παπαδάκη δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ σ’ αυτό. Σίγουρα υπάρχει μια πολύ καλή μαγιά, σίγουρα ο Όμιλος βρίσκεται σε ασφαλές μονοπάτι σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση της ποδοσφαιρικής του Ακαδημίας, από κει και πέρα ας περιμένουμε λίγο τον προγραμματισμό της νέας περιόδου”.
- Πέρσι ήσουν παρών σε τουλάχιστον 2-3 παιχνίδια της Ακαδημίας κάθε Σαββατοκύριακο. Φέτος προστίθεται και το αντρικό να υποθέσω;
“Έχει ήδη προστεθεί από πέρσι. Τα παιχνίδια που δεν παρακολούθησα, ήταν όταν υπήρχε πολύ κοντά χρονικά εκτός έδρας δράση στην Ακαδημία. Δεν αλλάζει κάτι πάνω σ’ αυτό. Θα εξακολουθήσω να είμαι παρών σε όσα περισσότερα τμήματα μου επιτρέπει το αγωνιστικό πρόγραμμα. Ευτυχώς το παρελθόν αποδεικνύει ότι δεν το βλέπω ως υποχρέωση, αλλά έτσι κι αλλιώς το απολαμβάνω”.
- Η γεωγραφική θέση της Τσαλαβούτα στο νότιο Περιστέρι και τα σύνορα με τον Δήμο Αθηναίων, αναδεικνύει τον Α.Ο.Περιστερίου σε πόλο έλξης και για παιδιά εκτός πόλης. Πώς αξιοποιείται αυτό το πλεονέκτημα;
“Όχι μόνο προς νότο. Εγώ για παράδειγμα μένω στο Ίλιον και η επιλογή μας ήταν ο Όμιλος γιατί γνωρίζαμε την ομάδα μέσα από την αγωνιστική της παρουσία στις διοργανώσεις. Νομίζω ότι είναι περισσότερο η εικόνα του συλλόγου που τον κάνει δημοφιλή επιλογή σε επίπεδο υποδομών και λιγότερο η θέση του.
Αυτό ούτως ή άλλως πάντως έχουμε στόχο να το ενισχύουμε διαρκώς με τη δουλειά μας, αλλά από την άλλη πρέπει να σεβαστούμε και τις πραγματικές δυνατότητες και γηπεδικές συνθήκες, ώστε οι προπονητές να μπορύν να οργανώσουν σωστές προπονητικές μονάδες. Δεν έχει νόημα να… τιγκάρεις το γήπεδο παιδιά, αν δεν μπορούν να προπονηθούν σωστά και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Από την άλλη βέβαια και λόγω των αριθμητικών περιορισμών που επιβάλλει πλέον η διαχείριση για τον Covid-19, αλλά και γιατί η αναβάθμιση του ηλεκτροφωτισμού μας το επιτρέπει, σκοπεύουμε να ζητήσουμε από την Δημοτική Αρχή και τον πρόεδρο του ΟΠΑΑΠ τον κ. Πλέστη, επέκταση του ωραρίου χρήσης των εγκαταστάσεων και θα το συζητήσουμε σύντομα αυτό”.
- Αυτό φαντάζομαι εντάσσεται στο πλαίσιο του συνολικού προγραμματισμού της νέας χρονιάς.
“Ο προγραμματισμός για φέτος είναι δύσκολο σταυρόλεξο. Πιστεύω ότι θα είναι μία γενικά δύσκολη χρονιά και μακάρι φυσικά να διαψευστώ. Δεν είναι μόνο το εάν θα υπάρξει ένα δεύτερο επιδημιολογικό κύμα το φθινόπωρο ή τον χειμώνα, είναι ότι μια σειρά από πηγές εσόδων για έναν σύλλογο είναι στον… αέρα.
Πώς μπορούμε π.χ. να προϋπολογίσουμε κάποια έσοδα από εκδηλώσεις, χορούς, συμμετοχές σε χριστουγεννιάτικα ή πασχαλινά τουρνουά, όταν υπάρχουν ζωηρές αμφιβολίες για το εάν θα έχουμε τη δυνατότητα να τα πραγματοποιήσουμε;”.
- Αφού αναφερθήκαμε στο θέμα του Covid-19, θέλω να μιλήσουμε και για την επανέναρξη λειτουργίας. Ποιες ήταν οι σκέψεις και οι αντιδράσεις διοίκησης, γονιών, προπονητών και νεαρών αθλητών;
“Δεν ήμασταν όλοι στο ίδιο μήκος κύματος εξ’ αρχής. Οι γονείς ήταν επιφυλακτικοί, αλλά βλέποντας ότι τα παιδιά τους έπαιζαν από καιρό και ποδόσφαιρο και μπάσκετ στις πλατείες και τα προαύλια των σχολείων, ανταποκρίθηκαν άμεσα στην οργανωμένη άσκηση με τους όποιους περιορισμούς των υγειονομικών πρωτοκόλλων. Ήταν σαφώς προτιμότερο να βρίσκονται εδώ και να γυμνάζονται, παρά ανεξέλεγκτα σε δημόσιους χώρους.
Για τη διοίκηση υπήρχε το βάρος των ευθυνών, γιατί πάντα σκέφτεσαι “κι αν συμβεί κάτι;”, αλλά παράλληλα υπήρχε και η ευθύνη να προσφέρουμε με ασφάλεια αυτό για το οποίο μας έχουν επιλέξει οι γονείς και πληρώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Για τα παιδιά δεν ήταν ό,τι καλύτερο οι πρώτες 7-10 πρώτες μέρες, όπου υπήρχαν οι περιορισμοί τηε ατομικής άσκησης, αφού -ξαναλέω- οπουδήποτε αλλού έπαιζαν κανονικά αν ήθελαν, αλλά με τη βοήθεια των προπονητών μας δημιουργήθηκαν ευέλικτα και ευχάριστα προγράμματα που μας πήγαν έως την σταδιακή απελευθέρωση.
Δεν ήταν εύκολο, αλλά το έκανε ευκολότερο η “πολυτέλεια” -όσο παράδοξο κι αν ακούγεται- του Α.Ο. Περιστερίου να έχει καθημερινή παρουσία γιατρού στο προπονητήριο. Η παρακολούθηση των παιδιών όποτε και ό,τι σύμπτωμα παρουσιάζουν, η θερμομέτρηση αν κάποιος δείχνει ή αισθάνεται αδιάθετος, η διατήρηση ιστορικού για τον κάθε νεαρό αθλητή ήταν για μας καθημερινότητα και προ Κορωνοϊού, άρα δεν ήταν κάτι καινούργιο που απαιτούσε προσαρμογή”.
Άμεσα σχέδια στο κομμάτι των υποδομών;
“Ο χρόνος υλοποίησης παραμένει ανοικτός γιατί εξαρτάται από πολλά. Το σίγουρο είναι ότι επιθυμούμε να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε τους δεσμούς φιλίας παιδιών και γονιών με δραστηριότητες, να διοργανώσουμε αν όλα πάνε καλά και δικά μας τουρνουά, εδώ στην Τσαλαβούτα ώστε τα παιδιά να έχουν τον μέγιστο αγωνιστικό χρόνο κάθε Σαββατοκύριακο και βεβαια να συνεχιστεί η ανανέωση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Τέλος Ιουνίου, αρχες Ιουλίου θα είναι έτοιμος ο προγραμματισμός”.
- Αλλάζει κάτι στην προπονητική ομάδα;
“Όχι, δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση, ούτε και σχετική εισήγηση από τους υπευθύνους. Σίγουρα θα έρθουν κάποια νέα πρόσωπα να συμπληρώσουν το τιμ, ανάλογα και με τα τμήματα που θα δημιουργηθούν στα ηλικιακά κλιμάκια”.
- Παλαιότερα ο Γεροδημήτρης που επέτρεψε, μετά ο Ντέιβιντ από το Παμπαιδικό, ο Μπίμπα από το Παιδικό, τώρα ο μεγαλύτερος γιος σου, ο Γιώργος ο Μάρκου που έφυγε για την Κ15 της ΠΑΕ και η συνεργασία με τον Ατρόμητο καλά κρατεί…
“Αυτό είναι δεδομένο. Δεν μπορεί να είσαι ομάδα του Περιστερίου και να μην είσαι αρωγός στην προσπάθεια της μεγάλης ομάδας του Δήμου να διαθέτει ό,τι το καλύτερο από τα ταλέντα της πόλης.
Από κει και πέρα, πρέπει να υπάρχει και μία αμοιβαιότητα σε αυτή τη σχέση και απ’ όσο γνωρίζω υπάρχει. Υπήρξαν περιπτώσεις νεαρών ποδοσφαιριστών που ολοκλήρωσαν την παρουσί τους στην Κ17 ή την Κ19 της ΠΑΕ, δεν πήραν το χρίσμα για την πρώτη ομάδα και συνέχισαν με τη φανέλα του Ομίλου”.
- Η Γ’ εθνική είναι μακρινό όνειρο;
“Οι εθνικές κατηγορίες όταν έρχονται γρήγορα, άλλο τόσο γρήγορα χάνονται. Και τότε ακολουθεί και ο όλεθρος. Θα έρθει στην ώρα της και όπως πρέπει. Ο Α.Ο. Περιστερίου είναι μία ομάδα που απαγορεύεται να μην ονειρεύεται”.