Καλή ποδοσφαιρική χρονιά! | Μην αρχίζεις τη μουρμούρα

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΡΙΤΗ

Τα δύο μεγαλύτερα ηλικιακά κλιμάκια των ποδοσφαιρικών ακαδημιών, Νέοι και Παίδες, ρίχνονται από αυτό το Σαββατοκύριακο στη μάχη των οικείων πρωταθλημάτων της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθήνας.

Καλή ποδοσφαιρική χρονιά λοιπόν, για τους υπεύθυνους των ομάδων και των τμημάτων, τους προπονητές, τους νεαρούς ποδοσφαιριστές και βέβαια τους κηδεμόνες που και φέτος θα σηκώσουν με χαμόγελο το βάρος της πολυμέτωπης καθημερινής υποστήριξης.

Ζώντας τον συγκεκριμένο χώρο για πάρα πολλά χρόνια και με τρεις διαφορετικές ιδιότητες, είτε ως νεαρός ποδοσφαιριστής στα φυτώρια του Ατρομήτου με προπονητές τους Γ. Βαρλάμο και Θ. Κωνσταντινίδη, είτε ως νεαρός αθλητικογράφος της εφημερίδας “ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ” που είχε κάνει δεύτερο σπίτι του το ΕΑΚ Ηφαίστου για τον Ήφαιστο, τον Ηρακλή και τη Φλόγα Περιστερίου και το ξερό του Ιεροθέου για τον Άγιο Ιερόθεο, τα Πράσινα Πουλιά, ενίοτε και τον Αττικό, αλλά και ως γονιός την τελευταία τριετία, θέλω να καταθέσω μερικές σκέψεις τώρα που στεκόμαστε στη φετινή αφετηρία.

Ο χώρος αυτός ήταν ανέκαθεν για τους αθεράπευτα ρομαντικούς της στρογγυλής θεάς. Ακόμη και τα τελευταία χρόνια που κάποιοι αντιμετωπίζουν τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες ως προσοδοφόρες επιχειρήσεις, διατηρώ τεράστια εμπιστοσύνη στους άυλους μηχανισμούς αυτοκάθαρσης που το ποδόσφαιρο διαθέτει, αποβάλλοντας (σχεδόν ξεβράζοντας) σε τακτά χρονικά διαστήματα από τις τάξεις του, όσους επιχειρούν να το εκμεταλλευτούν. Αργά ή γρήγορα, αλλά με αλάθητα κριτήριο.

Χωρίς την παραμικρή δημοσιοσχετίστικη διάθεση, άλλωστε οι ίδιοι το γνωρίζουν πολύ καλά με τις ξεκάθαρες κουβέντες που ανταλλάξαμε στο πλαίσιο της γνωριμίας, οφείλω να πω ότι οι περιστεριώτικες ακαδημίες καθοδηγούνται από ανθρώπους που προέρχονται από το ποδόσφαιρο και αγαπούν το ποδόσφαιρο και το παιδί.

Μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς με επιλογές ή την προσέγγιση που επιλέγουν σε διάφορα θέματα, αλλά η επαγγελματική επάρκεια δεν αμφισβητείται, όσο κι αν τα αποτελέσματα και η εκπλήρωση των στόχων είναι αυτά που στο τέλος της ημέρας κρίνουν τον καθέναν μας.

Το www.peristeri-academies.gr ολοκληρώνει έναν μεγάλο κύκλο επαφών με χορηγούς που επιθυμούν να συνδράμουν το έργο του και θα σταθεί αρωγός των ομάδων με όσα μέσα διαθέτει και όχι μόνο στο κομμάτι της επικοινωνίας του έργου που επιτελείται στους συλλόγους.

Θα είναι κοντά στις ομάδες που επενδύουν στο μέλλον τους και δεν διαχειρίζονται απλά το παρόν και τις συνδρομές των γονιών, πριμοδοτώντας με το σύνολο των εσόδων τα αντρικά τους τμήματα.

Θα είναι δίπλα στους προπονητές που πολλές φορές ακόμη και σε ώρες ακατάλληλες και με συνθήκες που απέχουν από το να χαρακτηριστούν ιδανικές, προσπαθούν για τη σωστή διαπαιδαγώγηση, αθλητική πρόοδο και εξέλιξη των παιδιών που τους εμπιστεύτηκαν.

Θα είναι κοντά και στους γονείς με προσφορές που θα περιορίσουν την οικονομική επιβάρυνση, στην προσπάθεια που καταβάλλουν να ικανοποιήσουν τα “θέλω” των νεαρών αθλητών.

Αυτό όμως που προέχει είναι να σταθούμε όλοι μαζί αρωγοί της προσπάθειας που γίνεται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.

Αρωγοί των παιδιών, χωρίς να τα επιβαρύνουμε με παράλογες απαιτήσεις ή να τα κάνουμε οχήματα πραγμάτωσης των δικών μας ανεκπλήρωτων ονείρων. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες, δεν είναι το ποδόσφαιρο το μόνο που τους απασχολεί. Θέλουν πρώτα να το χαρούν και μετά να νικήσουν. Δεν υπάρχουν επαγγελματικές νίκες, γιατί πολύ απλά είναι ερασιτέχνες. Θέλουν να μάθουν διασκεδάζοντας και όχι να νικήσουν καταπιεζόμενα.

Αρωγοί των προπονητών, που με τα λάθη τους και τα σωστά τους, διαχειρίζονται τον χαρακτήρα των αθλητών. Μπείτε στο μυαλό τους και όχι στα παπούτσια τους. Μιλάμε για προπονητές τμημάτων, που κάθε χρόνο αλλάζει το 50-60% του ρόστερ, με τα παιδιά που προβιβάζονται στο μεγαλύτερο ηλικιακό κλιμάκιο και αυτά που έρχονται από το μικρότερο. Και με προετοιμασία 2-3 εβδομάδων (οι καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα ολοκληρώνονται με την έναρξη των σχολικών υποχρεώσεων) θα πρέπει να γνωριστούν και να συνεργαστούν παιδιά που πριν από ένα μήνα δεν είχαν ούτε “καλημέρα”, “καλησπέρα”…

Αρωγοί και των διαιτητών που θα πρέπει να σταθούν και δάσκαλοι για τους αθλητές, όχι απολογούμενοι αλλά εξηγώντας τις υποδείξεις τους και τους κανονισμούς στους νεαρούς ποδοσφαιριστές.

Ξέρω πως πιθανόν όλα αυτά ακούγονται ρομαντικά. Αλλά είπαμε, αισθάνομαι ότι ο συγκεκριμένος χώρος απευθύνεται σε αθεράπευτα ρομαντικούς και δεν βλέπω κανέναν λόγο να αλλάξω γνώμη. Ίσως μάλιστα αν ήταν ενιαία αυτή η οπτική να ενεργοποιούνταν συχνότερα οι μηχανισμοί αυτοκάθαρσης για τους παράταιρους του χώρου.

Leave a Reply