Κ7-K6: Με επίκεντρο τη μονάδα

Μία πρωτοβουλία της Βελγικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, σε πολύ πιο προσαρμοσμένη προσέγγιση, προκάλεσε αρκετές αντιρρήσεις, σε κάποιες περιπτώσεις και την αποδοκιμασία. Χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός, ώστε να καμφθούν οι πρώτες αντιδράσεις και να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Εξιστορεί ο KRIS VAN DER HAEGEN

Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε αναλύσει το παιχνίδι 11Χ11 σε μικρότερες μορφές 9Χ9, 7Χ7, 5Χ5 και εδώ και περίπου μια τετραετία εισάγαμε τα παιχνίδια 2Χ2 στις ηλικίες Κ7 και Κ6.

Όχι χωρίς αντιδράσεις. Ήταν πολλοί οι γονείς που δεν εκτίμησαν αμέσως την καινοτομία, αξιολογώντας την κατάσταση από την οπτική γωνία του ενήλικα. Ένιωσαν να καταστρατηγείται η κανονικότητα του παιχνιδιού και να προσβάλλεται η ομαδικότητά του. Έπρεπε να τους εξηγήσουμε επί μακρόν, ότι εστιάζουμε αποκλειστικά στα παιδιά 5-6 ετών, που μόλις αρχίζουν να παίζουν ποδόσφαιρο.

Ας μην γελιόμαστε, οι μόνες δεξιότητες που μπορει να αναπτύξει ένα παιδί σε αυτή την ηλικία είναι η ντρίμπλα και το σουτ (το σκοράρισμα). Αυτό ταιριάζει και με το διανοητικό και ψυχολογικό προφίλ αυτής της ηλικίας, αφού τα παιδιά είναι από τη φύση τους πιο εγωκεντρικά και σίγουρα δεν είναι σε θέση να πάρουν πιο σύνθετες αποφάσεις. Όχι μόνο τα Κ7 και Κ6, αλλά και αρκετά της Κ8.

Πολλοί γονείς ήταν πραγματικά θυμωμένοι όταν παρουσιάσαμε αυτό το μοντέλο. “Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα” φώναζαν κάποιοι οργισμένοι. Αρκετές εβδομάδες αργότερα πήρα τα πρώτα μηνύματα αλλαγής πλεύσης.

Θυμάμαι ακόμη ένα sms από ένα πατέρα που μου έγραψε: “Κρις, τώρα καταλαβαίνω την αλλαγή. Ο γιος μου σήμερα πέτυχε 4 γκολ, όταν όλη τη χρονιά πέρσι δεν σημείωσε κανένα και έμοιαζε να θέλει απλά να ξεφορτωθεί τη μπάλα”.

Είχε βγάλει επιτέλους τα γυαλιά του ενήλικα και έβλεπε το ποδόσφαιρο όπως το βλέπει ένας 6χρονος: 100% διασκέδαση.

Ξέρω, μοιάζει πολύ περισσότερο με ποδόσφαιρο αλάνας, εκεί που εκφράζεσαι ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Αυτό που θέλει ένα παιδί αυτής της ηλικίας και αυτό που έδωσε τους πρώτους πόντους αυτοπεποίθησης και δεξιοτήτων σε όλους τους μεγάλους άσους του παρελθόντος.

Ακούγεται ίσως λυπηρό, αλλά λείπει τη σημερινή εποχή το παλιό καλό ποδόσφαιρο, εκείνο που σε έβαζε αμέσως στη διαδικασία του “ένας εναντίον ενός” με αντίπαλο έναν συγγενή ή τον γείτονα της διπλανής πόρτας.

Μεταβαίνοντας στην ηλικία Κ8 και στο format 5Χ5 εύκολα διαπιστώνουμε την υστέρηση που παρουσιάζουν παιδιά που δεν είχαν προηγούμενες εμπειρίες, μόλις αρχίζουν το ποδόσφαιρο ή χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αναπτύξουν κάποιες δεξιότητες.

Δυστυχώς όμως, αυτοί είναι οι κανονισμοί του κλιμακίου. Και αναρωτιέμαι: γιατί να είμαστε τόσο δογματικοί; Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια, ούτε έχουν τις ίδιες ανάγκες.

Θα μπορούσαμε για παράδειγμα, να το αφήσουμε να εξελιχθεί σε 3Χ3 πριν πάμε στο 5Χ5, έτσι δεν είναι; Γιατί σε αυτή την ηλικία να μην εστιάσουμε στον μεμονωμένο παίκτη; Γιατί να μην προσαρμόσουμε το ποδόσφαιρο στον νεαρό ποδοσφαιριστή και όχι τον ποδοσφαιριστή στο ποδόσφαιρο;

Ας δοκιμάσουμε να δώσουμε πειστικές απαντήσεις…”.


Εστία: 3 μ. πλάτος και 1,5 μ. ύψος.

Περιοχή (Goalkeeping Area): 6 μ.

Γήπεδο: 10-12,5 μ. πλάτος και 16,5-18 μ. μήκος

Διάρκεια: 2Χ3 λεπτά (1 λεπτό διακοπή ημιχρόνου)

Δεν υπάρχουν αράουτ

Δεν υπάρχουν κόρνερ

Επαναφορά μπάλας μετά από γκολ με τους αντιπάλους στη δική τους Goalkeeping Area

 


Ο Kris van der Haegen είναι Διευθυντής Εκπαίδευσης Προπονητών της Βελγικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες της εκτόξευσης του βελγικού ποδοσφαίρου στο επίπεδο ποιότητας των τελευταίων χρόνων. Μιλάει περισσότερες από 6 γλώσσες, είναι μέλος του UEFA Jira Panel και στην προπονητική ομάδα της Εθνικής ομάδας Γυναικών.

Leave a Reply